W XIV wieku znajdowała się tu umocniona wieża, którą w 1349 kupił Heinrich von Sitten. W 1417 od kolejnego właściciela nazwiskiem Optzkone majątek nabył Andreas Rügler i przekazał go klasztorowi premonstratensów św. Wincentego we Wrocławiu na Ołbinie.
W 1810 podczas sekularyzacji dóbr zakonnych w Prusach skonfiskowany przez króla pruskiego. W 1814 przekazany feldmarszałkowi G. L. von Blücherowi, księciu von Wahlstatt w uznaniu zasług i w nagrodę za zwycięstwo nad Napoleonem pod Waterloo. Marszałek polny Blücher zmarł w pałacu 12 września 1819 roku i pochowany został w ukończonym 34 lata później mauzoleum niedaleko wsi.
Pałac pozostawał w rękach Blücherów do końca II wojny światowej. W okresie PRL upaństwowiony; później wykupiony przez potomka angielskiej części rodziny marszałka Blüchera, obywatela Nowej Zelandii, który pałac wyremontował. Obecnie w pałacu mieści się hotel, restauracja i klub golfowy, a otaczające pałac tereny przekształcono na pole golfowe.