Cerkiew w Czarnej wzniesiona została w 1764 r., w 1. poł. XIX w. uległa przekształceniu, m.in. znacznie wydłużono prezbiterium. Obecnie użytkowana jest jako kościół rzymskokatolicki.
Ściany nawy, prezbiterium i pochyłej wieży pobite są gontem. Nad nawą wznosi się dach namiotowy, nad prezbiterium wielopołaciowy. Dachy, podobnie jak wieńczące je baniaste hełmy z pozornymi latarniami, pokryte są blachą. Wnętrze świątyni nakryte jest płaskimi stropami oraz namiotowymi kopułami. Dekoruje je polichromia z 1. poł. XIX w. Najcenniejszymi elementami wyposażenia są kompletny barokowy ikonostas z XVIII w oraz również barokowy ołtarz z ikoną Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Warto również zwrócić na ozdobiony kolumienkami portal wiodący z prezbiterium do zakrystii. Świątynia otoczona jest urokliwym kamiennym murkiem.