Wirtualne wycieczki

Szczecin - Kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa

Trójnawowy kościół wybudowano z żelbetu na planie prostokąta, z półkoliście wyodrębnionym zamkniętym prezbiterium, według projektu architekta Bernarda Stahla dla parafii ewangelickiej. W 1913 wmurowano kamień węgielny, budowę ukończono w 1919. Od początku aż do 1945 pełnił funkcję ewangelickiego kościoła garnizonowego w Szczecinie. Prawdopodobnie był pierwszą w ówczesnym państwie pruskim budowlą sakralną konstrukcji żelbetowej. Nad głównym wejściem widać płaskorzeźbę z wyobrażeniem walki św. Jerzego ze smokiem. Wewnątrz w prezbiterium znajduje się neogotycki ołtarz przedstawiający Ostatnią Wieczerzę.

Zaraz po wojnie był pierwszą czynną świątynią Szczecina. Poświęcony został 29 czerwca 1945 r., a konsekrowany 2 czerwca 1978. 29 listopada 1959 dekretem ks. bp. Wilhelma Pluty utworzono kaplicę wieczystej adoracji oraz wprowadzono stały dyżur spowiedników. 19 czerwca 1998 przez ks. abp. Mariana Przykuckiego świątynia została stanowiona Sanktuarium Najświętszego Serca Pana Jezusa. Kościół pełni także rolę centrum duszpasterstwa akademickiego w Szczecinie. Popularny ze względu na szopki wigilijne z żywymi zwierzętami i aktorami wystawiane przed kościołem.

W uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa odbywa się procesja ulicami miasta z kościoła pw. św. Andrzeja Boboli do Sanktuarium Najświętszego Serca Pana Jezusa.