1:00
1:00
Dane meteorologiczne dostarcza serwis Weather.com. Najbliższy punkt pomiarowy: stacja Gliwice znajduje się w odległości 0km od prezentowanego obiektu.
Willa Caro
Mieszkalno-reprezentacyjna willa miejska usytuowana w centrum Gliwic przy ul.Dolnych Wałów, została wybudowana w latach 1882-1885 na zamówienie śląskiego przemysłowca Oscara Caro.
Ten jednopiętrowy budynek, wzniesiony na planie nieregularnym, powstał na granicy starówki, jako dziewiętnastowieczna wersja renesansowej architektury willowej.
Autor projektu willi jest nieznany, przypuszcza się jednak, że pochodził z Berlina lub Wrocławia. Realizacją projektu zajmowały się m.in. berlińskie firmy budowlane, stolarskie i pozłotnicze. W 1924 r. dokonano przebudowy: dobudowano drugie piętro, pokryto budynek nowym dachem, założono stropy żelbetowe i zmieniono częściowo wnętrza.
W 1934 r. dawną willę Oscara Caro otrzymało powstałe w 1905 r. gliwickie Muzeum Górnośląskie. Od 1945 r. do dnia dzisiejszego willa pozostaje siedzibą Muzeum w Gliwicach.
Kapitalny remont, przeprowadzony w latach 1991 - 2000, przywrócił walory temu cennemu dla Gliwic i Górnego Śląska dziewiętnastowiecznemu zabytkowi architektury. Wśród nielicznych już na Górnym Śląsku miejskich rezydencji mieszkalnych przemysłowców, willa Oscara Caro należy do unikatowych przykładów obiektów z niemal całkowicie zachowanym eklektycznym wystrojem wnętrz. Podczas remontu, konserwacji poddano bogate neorenesansowe, neobarokowe i klasycyzujące stropy, boazerie, parkiety, stolarkę drzwiową i okienną.
W willi znajduje się stała wystawa muzealna, obrazująca dziewiętnastowieczne wnętrza mieszkalne miejskich siedzib przemysłowców, która powstała w celu zaprezentowania oryginalnego wystroju oraz elementów wyposażenia z XIX w.
Na parterze, który ma charakterze reprezentacyjny, zobaczyć można wystrój i wyposażenie holu, jadalni, dużego i małego salonu, buduaru, "Pokoju Pana Domu"(ilustrującego neorenesansowe , fabrykanckie i magnackie wnętrza z końca XIX w., tworzone w oparciu o wzory niemieckie) oraz "Muzeum Pana Domu" .Na pierwszym piętrze znajdują się pomieszczenia bardziej kameralne "domowe" - sypialnia, buduar i salon rodzinny.
Na dobudowanym, drugim piętrze pozbawionym cech stylowych znajduje się stała wystawa etnograficzna. Część willi jest przeznaczona na wystawy czasowe. Jadalnia na parterze oprócz funkcji ekspozycyjnej pełni także użytkową - odbywają się tutaj sesje naukowe, koncerty i konferencje.
Pierwotnie willę otaczał rozległy, eklektyczny ogród z nieregularnymi alejkami i stawem, z budynkami gospodarczymi, stajnią i powozownią. W latach 1899-1900 dobudowano do głównego obiektu ogród zimowy ( nie zachowany ), w 1911 r. wybudowano od frontu dodatkowe budynki służbowe (zburzone w 1974 r.). Obecnie przywrócono również walory otoczeniu, zrekonstruowano wiernie kamienno - metalowe ogrodzenie, umieszczono współczesną rzeźbę -fontannę, autorstwa Krzysztofa Szczepana Nitscha. Ponieważ działka została znacznie okrojona w wyniku rozbudowy miasta w XIX i XX w., a także z powodu wytyczania nowych ulic, zrekonstruowano jedynie niewielki fragment ogrodu od wjazdu i wokół budynku z zachowaniem oryginalnego rysunku alejek.
Panoramy
